Waarom het eren van de moeder of de vader van je kinderen zo ontzettend belangrijk is, ook als je niet meer samen leeft.
Scheiden en uit elkaar gaan doet pijn, heel veel pijn EN kan ook heel bevrijdend zijn.
Je beëindigd samen of alleen een verbinding waarvan je gewenst had dat het anders zou verlopen, maar blijkbaar werkte jullie samen zijn niet in de vorm van een huwelijk of liefdesrelatie.
Om het jezelf en je kinderen goed te laten gaan na of midden in zo’n heftige gebeurtenis, gaat het er in mijn beleving om wat je doet met je pijn en het verdriet wat hier bij hoort.
Ga jij je vast bijten in de pijn, ga je slecht praten over de ander, ga jij de schuld leggen bij ander, ga jij op de plek van het slachtoffer of de dader staan……?
Of neem je vanuit volwassenheid alle verantwoordelijkheid van jouw aandeel van de scheiding?
Kijk je je eigen pijn en verdriet recht aan, draag je het, rouw je om dat wat er nu niet meer is en voel je de dankbaarheid voor wat de ander en jullie relatie jou wel heeft gegeven?
Kun je ook de dankbaarheid voelen voor jezelf, dat je de ander alles hebt gegeven wat je hem of haar geven kon en stel je jezelf ook de vraag: wat heb ik mogen ontvangen van de ander en van deze relatie?
De laatste vorm is het meest helend, de eerste vorm zal jou en je kind geen goed doen.
Zoals je inmiddels weet bestaat je kind 50% uit de biologische vader en 50% uit de biologische moeder.
Als 1 van de ouders slecht praat over de ander, dan zal een kind dit altijd voelen, ook als je dit doet waar het kind niet bij is.
Het kind zal zich voor 50% afgewezen voelen en komt in een groot loyaliteitsconflict, voor wie het moet gaan kiezen.
Weet dat een kind nooit, maar dan nooit in staat is om te kiezen, dit zal het kind verscheuren.
Als je de ander eert, eer je je kind, eer je jezelf EN je maakt de “lege” plek naast jou helemaal vrij en beschikbaar voor je toekomstige liefdespartner.
Laat het jezelf en je kind goed gaan, kies voor loslaten vanuit liefde en respect.