Wat ik vaak zie in het systemisch werken is dat de (voor) vaders vergeten en uitgewist worden en niet hun rechtmatige plek krijgen.

Dit heeft te maken omdat ze bijvoorbeeld vroeg gestorven zijn, emotioneel afwezig waren door onverwerkt trauma en voor onveiligheid zorgde. Of ook fysiek afwezig waren, omdat ze alleen maar het leven hebben door kunnen geven en toen weer zijn vertrokken.

Vooral dat laatste wordt vaak veroordeeld vanuit boosheid, woede en pijn. Ook door de “verlaten”moeders.

Met andere woorden we sluiten hem buiten, hij hoort er niet bij, hij is slecht en heeft geen recht op zijn plek in het systeem.

Vergeet niet welke impact dit op jezelf en jouw familiesysteem kan hebben.

Als eerste hebben wij als nabestaanden geen recht om over onze (voor)vaders en hun daden te oordelen, omdat we niet het verhaal er achter kennen, soms alleen het verhaal en de pijn van de (voor)moeders waardoor het geen 100 % zuiver verhaal is.

Ook zorgt het “zwart” maken en het “slecht” spreken over het mannelijke, dat de natuurlijke innerlijke daadkracht en gezonde begrenzing ontbreekt binnen in jezelf en in de personen die hem of hun buitensluiten.

Er wordt wel een soort van valse kracht neergezet door de nabestaanden, maar dat kost vaak heel veel moeite en komt voort uit een ( doorgegeven) boosheid of vanuit ego ( ik zal wel eens even laten zien dat ik niet dezelfde fouten ga maken als hem).

Helaas heeft het systemisch veld hier geen boodschap aan, want het systemisch veld vraagt ons om het mannelijke, de voorvaders, die er voor gezorgd hebben dat wij nu leven en nog in leven zijn, met vriendelijkheid in te sluiten.

Hierbij gaat het niet om het goed praten van de pijnlijke daden die zij mogelijk verricht hebben of het goedpraten van slecht gedrag, maar het gaat hierbij om het insluiten van de ziel en ze de waardevol plek te geven die jouw voorvaders toebehoort, vanuit eer en respect.

En als jou dat lukt, eer je niet alleen hun, maar ook de innerlijke man en vader in jou ( dat geld dus ook voor vrouwen).

Hij die jouw je grenzen laat voelen en laat voelen dat je nee mag zeggen. Ook zul je zonder moeite jezelf een plek in de wereld gaan geven en succesvol zijn vanuit een natuurlijke daadkracht en vanuit je natuurlijke talenten die in jou aanwezig zijn.

Dank je wel lieve voorvaders dat jullie er zijn, dat jullie hebben gegeven wat jullie ons konden geven. Zonder jullie waren wij er niet geweest en zonder jullie hadden we het misschien wel niet overleefd.