Als de vader afwezig is, omdat hij voornamelijk heeft geleerd van zijn eigen vader, om veel en hard te werken om het gezin van geld en eten te voorzien, is de kans groot dat de (vaak oudste) zoon de plek van de afwezige vader gaat innemen.
De zoon komt dan naast de moeder te staan en boven zijn broertjes en zusjes.
De zoon ontlast de moeder en geeft haar wat ze van haar partner tekort komt. Meestal zijn dat niet alleen praktische zaken, maar ook geeft hij emotionele steun, een luisterend oor, een knuffel en de verantwoordelijkheid over de broertjes en zusjes.
De zoon ontwikkelt hierdoor het mechanisme dat het zichzelf altijd groot en sterk moet houden en verantwoordelijk moet gedragen, want dan pas word ik gezien en hoor ik erbij. Hij kan dus niet het onbevangen kind/tiener/puber zijn.
Door dit mechanisme is het voelen en uiten van eigen emoties bij de zoon naar de achtergrond geraakt, want de behoefte en verwachtingen van mama en de broertjes en zusjes gaan voor.
Op volwassen leeftijd zal dit mechanisme zich gaan uiten doordat de zoon, de volwassen man die hij nu is, zich moeilijk op een gelijkwaardige manier emotioneel kan verbinden met mensen om zich heen. Hij zal vooral bezig zijn dat het met de mensen in zijn omgeving goed gaat en gaan pleasen.
Hij zal waarschijnlijk ook moeilijk zijn emoties en gevoelens kunnen uiten, omdat de verbinding met zichzelf al lange tijd verloren is gegaan.
Innerlijk zal hij mogen afdalen naar zijn juiste plek als zoon, het kind van zijn ouders. Vooral het insluiten van zijn afwezige vader in zijn hart en hem zijn eervolle plek geven, zal de zoon helpen om weer de gezonde verbinding te kunnen maken met zichzelf en zijn omgeving.
Hierdoor kan hij weer de plek naast zijn broertjes en zusjes in gaan nemen en niet langer meer naast de moeder, want dat is de plek van zijn vader en niet van hem.
Laat het jezelf goed gaan lieve zoon, ook al was je vader afwezig.